Ergernis en onverdraagzaamheid spelen in de vijf verhalen in de bundel Witte vingers een prominente rol. De meeste hoofdpersonen in dit boek zijn dan ook nauwelijks te benijden. Ze strijden tegen lastpakken, egoïsten, manipulatoren en betweters. Ze vechten tegen aannames, verwachtingen, en tegen geluid. Maar uiteindelijk strijden ze vooral tegen zichzelf.
De verhalen die de bundel vormen zijn:
Pie Jesu
Eric Tamboer vecht tegen zijn eenzaamheid en verslavingen door de buurt waar hij woont te terroriseren.
Het laatste vroeger
Een quasi onschuldige reünie van een voetbalclub leidt tot een onverwachte aantijging van een oude vriend die het verleden niet kan en wil loslaten.
Witte vingers
De hoofdpersoon van het titelverhaal Witte vingers is een dame op leeftijd die de opera Orfeo ed Euridice bezoekt. De uitvoering roep aanvankelijk zoete herinneringen op, maar verhindert niet dat ze gaandeweg naar een eigen schimmenrijk dreigt af te dalen. Ze raakt afgeleid door onbekende geluiden om zich heen en is nauwelijks in staat zich op de opera te concentreren. Totdat ze besluit assertief te zijn en in te grijpen, met een onverwacht gevolg.
Struif
Een sopraan laat haar kind achter bij de beheerder van een kleine concertzaal om in Amerika haar succes na te jagen. De man neemt aarzelend een ongewenste vaderrol voor zijn rekening.
Stille getuigen
De jeugdige leden van een pianotrio staan op het punt om eeuwige roem te vergaren. Op geheel eigen wijze proberen ze de dreigende doorbraak te voorkomen.
(Witte vingers is nog niet in druk verschenen.)